- xilafət
- is. <ər.> tar. Ərəb xəlifələrinin hakimiyyət dövrü; xəlifəlik. // Ərəb istilaları nəticəsində yaranmış, başında xəlifənin durduğu feodal dövlət.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
xilaf — is. <ər.> 1. Zidd, əks. <Hakimi şər:> Ağa Salman, deyirlər, Hacı Qafurun övladı qalıbdır. Sənin bu sözün xilafına isbatın varmı? M. F. A.. Usta Ramazan adətin xilafına səbirsizlik göstərdi. M. Hüs.. 2. Yalan, qeyri həqiqət.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xilaf — ə. 1) zidd, qarşı, əks; 2) ixtilaf, ziddiyyət; 3) söyüd (ağac) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xilafən — ə. əksinə, tərsinə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xilafət — ə. 1) əvəz etmə, əvəz edilmə; 2) canişinlik, müavinlik; 3) xəlifəlik; 4) ərəb xəlifələrinin hakimiyyəti dövrü, ərəb imperiyası … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xilafətpənah — ə. və f. xəlifələrə verilən ad … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xilafətxiz — ə. və f. xəlifələrin doğulduğu yer, çıxdığı yer … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vədəxilaf — sif. və zərf <ər.> Vədəsinə əməl etməyən, söz verib vaxtında yerinə yetirməyən, boynuna götürdüyü işi vaxtında görməyən. Vədəxilaf çıxmaq – verdiyi vədəni yerinə yetirməmək. Hər şeydən artıq onu <Nadiri> düşündürən qonaqlıq gecəsi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
darülxilafət — ə. xilafətin mərkəzi, paytaxt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vəd — is. <ər.> Bir işi yerinə yetirmək üçün qabaqcadan söz vermə, öhdəyə götürmə. <Molla İbrahim Xəlil:> . . İyirmi put, onu da yəhudilər aparsınlar ki, mənim vədim xilaf olmasın. M. F. A.. Vəd etmək – bir işi edəcəyinə söz vermək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dinar — ə. əsli y. 1) xilafətdə: qızıl pul vahidi; 2) xilafətdən sonra bəzi ərəb ölkələrində pul vahidi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti